سیستم VRF یا همان Variable Refrigerant Flow یکی از اجزای سیستم تهویه مطبوع است که با جریان متغیر سیال در پنلهای داخلی کولر کار میکند. این سیستم از یک یونیت خارجی و چندین یونیت داخلی تشکیل شده است که با استفاده از یک سیکل تبرید، فرایند خنک کردن و گرم کردن فضا را انجام میدهد. سیستم VRF از نظر عملکرد تشابه زیادی به کولر گازی دارد و از این رو به آن اسپلیت مرکزی نیز می گویند. وی آر اف ها می توانند میزان ماده مبرد ارسالی به پنل های داخلی را تنظیم کرده و دمای هر محیط را به صورت مجزا تنظیم کنند.
سیستم VRF یا Variable Refrigerant Flow یکی از سیستمهای تهویه مطبوع پیشرفته است که در دهه ۱۹۸۰ در ژاپن اختراع شد. این سیستم از کنترلهای هوشمند یکپارچه، محرکهای سرعت متغیر (VSD)، لولهکشی مبرد، و بازیابی گرما برای تولید محصولاتی استفاده میکند که واجد شرایط تهویه مطبوع هستند. در سیستم سرمایشی VRF، یونیتهای داخلی تنها قادر به سرمایش هستند. این سیستم دارای مزایائی مانند کاهش مصرف انرژی، کاهش هزینههای نصب و نگهداری، کاهش نویز و افزایش راحتی کاربران است. در سیستم هیت پمپ VRF، یونیتهای داخلی قادر به سرمایش و گرمایش هستند. این سیستم دارای مزایائی مانند کاهش مصرف انرژی، کاهش هزینههای نصب و نگهداری، کاهش نویز و افزایش راحتی کاربران است. در سیستم بازیافت انرژی – چیلر VRF، انرژی حرارتی از یک یونیت داخلی به یک یونیت دیگر منتقل میشود تا از انرژی حرارتی استفاده شود و این باعث کاهش مصرف انرژی میشود. سیستم VRF با استفاده از یک کمپرسور، سیال خنککننده را به یونیتهای داخلی منتقل میکند. گاز مبرد انرژی گرمایی را بین یونیت داخلی و خارجی جابجا میکند و به فن کویل منتقل میشود. این فراین در زمستان، گرمایش و در تابستان، سرمایش دارد. در ابتدا گاز مبرد در کمپرسور فشرده می شود و با افزایش یافتن دما و فشار گاز وارد کندانسور میشود. پس از ورود مبرد به کندانسور، دمای آن کاهش یافته و گرمای آن به محیط منتقل میشود؛ طی این فرایند گاز مبرد به مایع تبدیل میشود. مبرد مایع وارد شیر انبساط شده تا با کاهش فشار آن به پنل داخل ساختمان برسد و فرایند خنک سازی را انجام دهد. مبرد مایع، گرمای محیط را گرفته و تبخیر میشود. با تبدیل شدن مبرد از مایع به گاز، دوباره به کمپرسور برگشته و این فرایند تکرار میشود تا فضای داخل خنک شود.
سیستم VRF نسبت به سیستمهای تهویه مطبوع دیگر هزینه بالائی دارد. همچنین نصب سیستم VRF نیاز به فضای بیشتری نسبت به سیستمهای تهویه مطبوع دیگر دارد.
وی آر اف دارای طول عمر بالا است و معمولاً حدود پانزده الی بیست سال به طول میانجامد و این به دلیل استفاده از قطعات با کیفیت بالا و فن آوری پیشرو در تولید آن است. VRF با استفاده از چندین واحد داخل خارج (IDU / ODU) ، قابل تأمین گرمایش و سرمایش به صورت هم زمان در مناطق مختلف ساختمان است. هر واحد دارای چندین کلاس کارآینده با قابليت تغيير جديدي نسبت به كلاس كارایي نسل قبلي خود است. سیستم VRF و چیلر از اجزای تهویه مطبوع هستند که برای سرمایش و گرمایش ساختمانهای مسکونی، اداری و تجاری استفاده میشوند. در سیستم چیلر، آب خنک شده توسط یک کمپرسور و کندانسور به فن کویل و هواساز یا به یک سیستم فن کویل و فنهای داخلی منتقل میشود. در سیستم VRF، چندین یونیت داخلی به وسیله لولههای مسی حاوی گاز مبرد به یونیت خارجی متصل میشوند. هر یک از این یونیتهای داخلی میتواند دمای مستقل خود را داشته باشد. تفاوت اصلی بین سیستم VRF و چیلر در این است که در سیستم VRF، هر یک از یونیتهای داخلی میتواند دمای مستقل خود را داشته باشد، در حالی که در سیستم چیلر، تنها یک دمای مشترک برای تمام یونیتهای داخلی وجود دارد. همچنین، سیستم VRF دارای مزایائی مانند کاهش هزینههای انرژی، کاهش اندازه سیستم، کاهش هزینه نصب و نگهداری و افزایش کارائی است. در مقابل، سیستم چیلر برای ساختمانهای بزرگتر و با نیاز به ظرفیت بیشتر مناسب است. به صورت کلی با توجه به نیازهای مختلف ساختمان و کاربری، انتخاب بین داکت اسپلیت و سیستم VRF ممکن است متفاوت باشد.
نصب توسط تکنسینهای مجرب: نصب سیستم VRF باید توسط تکنسینهای مجرب و متخصص انجام شود تا بهترین عملکرد را داشته باشد. بنابراین، برای خرید سیستم VRF باید با توجه به نیازهای خود، برند، ظرفیت، تعداد و نوع یونیتهای داخلی، هزینه نصب و هزینه نگهداری و تعمیرات، قیمتهای مختلف را بررسی کرد.سیستم VRF
تاریخچه سیستم VRF
انواع سیستم VRF
عملکرد سیستم VRF
مزایای سیستم VRF
معایب سیستم VRF
اجزای سیستم VRF
مشخصات فنی سیستم VRF
تفاوت چیلر و VRF
تفاوت داکت اسپلیت با VRF
نصب VRF
خرید سیستم VRF
قیمت سیستم VRF